امروز میخوایم تفاوت باتری های “داخلی” و “خارجی” که مزیت و ضررهای مختلفی دارند،در 4 مرحله بهتون توضیح بدیم.
- باتری های داخلی به این علت داخلی طراحی شدند که از صدمات خارجی مانند: رطوبت، ضربه در امان باشند وطبق گفته خود شرکت هایی مثل Lenovo و Asus که سردمدار استفاده از باتری های داخلی هستند از گرم شدن بدنه دستگاه جلوگیری میکند که البته بسیاری از شرکت ها این نظریه رو رد کرده چرا که اعتقاد دارند حرارت داخل لپ تاپ از خارج آن بیشتر هست.
- دسترسی به باتری های داخلی نسبت به باتری های خارجی مثل گذشته راحت نیست و شما چه دلتون بخواد و چه نخواد مجبور هستید وزن باتری رودر زمانی که حتی بهش نیاز هم ندارید تحمل کنید اما از طرفی نوع ساخت اونها با حجم و وزن کمتر ساخته شدن ولی باز هم وزن خودشون رو دارا هستن. البته لازم به ذکر می باشد که با قرار دادن یک نرم افزار جهت مدیریت شارژ، تحت عنوان مدیریت انرژی یا Energy Management به شما امکانات زیادی در جهت مدیریت باتری را می دهد که این امکانات عبارتند از
Balance : در این حالت شارژدهی مناسبی دارد و بطور پیش فرض در این حالت قرار دارد.High Performance : حداکثر شارژدهی و مناسب برای گیم و کار کردن با نرم‌افزار‌های سنگین و به طبع مدت زمان شارژ دهی هم کاهش می‌یابد.Power Saver : در این حالت کمترین میزان انرژی را به سیستم می‌دهد و برای زمانی که باتری به انتها رسیده و یا به مدت زمان شارژ دهی زیادی نیاز دارید مناسب است.Stable Mode : همانند همان حالت قبل است با این تفاوت که سیستم هیچ گاه به حالت Sleep نمی رود. - باتری های داخلی بعد از تمام شدن طول عمرشون که در سال 2014 طول عمر باتری ها رو 3 تا 5 سال اعلام کردن( که به نظرم کمتر از اینها هست) می بایست در لپ تاپ باز بشه و باتری تعویض بشه، همین از نقاط ضعف اون هست چرا که باز شدن لپ تاپ بخصوص در کشور ما طول عمر لپ تاپ رو پایین میاره (این اعتقاد بعضی افراد هستش) اما از طرفی شرکت های بزرگ اعتقاد دارند که از تکنولوژی بسیار پیشرفته ای درساخت اون ها استفاده کردن و به شما اجازه میدن تا از آخرین بیت‌های شارژ خود استفاده کنید.
- خود باتری های داخلی شامل دو بخش لیتیوم پلیمری Li-Po و باتری لیتیوم یون Li-Io میباشد .
باتری لیتیوم یون یک نوع باتری قابل شارژ است که اولین بار به خاطر پذیرش آن‌ها توسط شرکت‌های مهم و بزرگ در حوزه‌ی الکترونیک در اوایل دهه‌ی 1990 محبوبیت یافت. باتری‌ها شامل سه قطعه‌اند: یک الکترود مثبت، یک الکترود منفی و یک الکترولیت یا یک ترکیب شیمیایی مایع بین آن‌ها. اکثر باتری‌های جدید شامل یک کنترلر الکترونیکی می‌باشند که جریان و توان را تنظیم میکند تا باتری بیش‌ازحد گرم نشود و یا اینکه منفجر شود. مهم‌ترین و چشمگیرترین تفاوت بین باتری‌های لیتیوم-یون و باتری‌های لیتیوم-پلیمر، الکترولیت شیمیایی بین الکترودهای مثبت و منفی آن‌ها است. در باتری‌های لیتیوم پلیمر (Li-Po) این مورد مایع نیست. در عوض، تکنولوژی Li-Io از یکی از سه حالت زیر استفاده میکند: باتری خشک و جامد که در همان سال‌های اولیه‌ی عرضه باتری‌های لیتیوم-پلیمری از رده خارج شدند؛ باتری باحالت شیمیایی متخلخل و یا باتری با یک الکترولیت ژل‌مانند. محبوب‌ترین نوع در میان این موارد، آخرین مورد ذکرشده است که درواقع همان نوع باتری‌ای است که شما در لپ‌تاپ‌های جدید و خودروهای برقی پیدا می‌کنید. یک نکته این است که بسیاری از شرکت‌ها درواقع یک باتری Li-Po واقعی را به شما نمی‌فروشند و به‌جای آن‌یک باتری لیتیوم-یون پلیمری و یا یک لیتیوم-یون در پوششی انعطاف‌پذیرتر را به شما می‌فروشند.
جمع بندی
به طور کلی به نظر بنده قبل از وسواس نشون دادن نسبت به باتری های خارجی و داخلی اگر از روش درست استفاده کردن از اونها اطلاعات کسب کنیم چه از نظر هزینه و چه از نظر امنیت وسایل شخصی سود بیشتری کسب خواهیم کرد
عمر باتری‌های لیتیوم- پلیمر بر اساس چرخه‌های شارژ تعیین می‌شود.
هر چرخه برابر با شارژ از ۰ تا ۱۰۰ درصد است بنابراین اگر دو بار دستگاه تان را از ۵۰ تا صددرصد،یا یک بار از ۳۰ تا ۱۰۰ و مرتبه دوم از ۷۰ تا ۱۰۰ شارژ کنید، یک چرخه را پشت سر گذاشته‌اید
اما اگر می‌خواهید عمر باتری (تعداد چرخه‌ها) افزایش یابد
همیشه باید بلافاصله بعد از رسیدن به درجه صددرصد شارژ، آن را از برق بکشید.
نکته
وضع ایده‌آل شارژ برای باتری این است که شما آن را تا ۸۰ درصد شارژ کنید و سپس وقتی به ۴۰ درصد رسید دوباره آن را به شارژ بزنید تا به ۸۰ درصد برسد و همیشه سعی کنید سطح شارژ در همین محدوده بماند.
با این روش عمر باتری (یعنی تعداد چرخه‌ها) افزایش می‌یابد،
گاهی حتی تا چهار برابر حالتی که آن را همیشه به شارژ متصل نگه دارید.
