راهنمای انتخاب پردازنده های intel و amd

البته این مسئله همیشه صحت نداشته است. برای مثال، در دهه‌ی 90، اگر یکی از مادربردهای رده‌بالای مجهز به سوکت 7 را در اختیار داشتید، می‌توانستید از میان گزینه‌هایی مانند پردازنده‌های خانواده‌ی Pentium اینتل، پردازنده‌های K6، K6-2 یا K6-3 محصول AMD، پردازنده‌ی 6×86 محصول Cyrix (سایریکس)، پردازنده‌ی IDT Winchip یا پردازنده‌ی mP6 محصول Rise Technology یکی را انتخاب کنید. البته امروزه مادربردهایی با امکان نصب دو پردازنده وجود دارند؛ اما در این مادربردها هم نمی‌توانید به‌ طور هم زمان از پردازنده‌های اینتل و AMD استفاده کنید.

تفاوت سوکت دو پردازنده Intel و AMD

پردازنده‌های Intel دارای اتصالات تماسی هستند و به شکلی نرم با اتصالات فلزی روی سوکت خود ارتباط برقرار می‌کنند. اما در پردازنده‌های AMD شاهد استفاده از پین‌های میخی متعدد هستیم که در سوراخ ‌های سوکت مادربرد فرو می‌روند. به غیر از تفاوت در نوع اتصال، تعداد پین‌هایی که در هر خانواده از پردازنده‌ها استفاده می‌شود هم با خانواده‌ی قبلی از همان تولید کننده فرق دارد. به عنوان مثال در گذر از سوکت LGA 1150 اینتل به سوکت LGA 1151، اضافه شدن تنها یک پین اضافه باعث شد تا سازگاری این دو خانواده از نظر سوکت به هم بریزد و مصرف‌ کننده نتواند محصول جدید را روی مادربرد قدیمی خود نصب کند.

به همین دلیل است که پیوسته تکرار می‌کنیم ابتدا باید پردازنده‌ی مناسب خودتان را پیدا کنید و سپس سراغ انتخاب مادربرد بروید. چیزی که در بازار مشاهده می‌شود، این است که تعداد مادربرد دارای سوکت سازگار با Intel بسیار بیشتر از مادربردهای سازگار با AMD است. معمولا تولید کنندگان آن‌ قدر به پردازنده‌های AMD رغبت نشان نمی‌دهند و دلیل این امر، عقب ماندن AMD از Intel در نسل‌های قبلی است. استقبال کم مصرف‌ کنندگان از پردازنده‌های اِی ‌اِم‌ دی، باعث می‌شد تولید کنندگان مادربرد تمام تلاش خود را معطوف تولید مادربرد مبتنی بر اینتل کنند. حال امید می‌رود با عرضه‌ی خانواده‌ی قدرتمند Ryzen توسط ای‌ام‌دی، دوباره تعادل به بازار پردازنده برگردد.

تفاوت پردازنده AMD و Intel در عملکرد

برای بسیاری از کاربران، تفاوت پردازنده amd  و intel  به راحتی قابل چشم پوشی است. تمام آن ها به گشت و گذار در اینترنت، مشاهده برنامه های تلویزیون های اینترنتی، و یا اجرای نرم افزارهای اداری و یا انجام چندکار با همدیگر بسنده می کنند. این کارها به واقع تفاوت زیادی را برای  درخواست توان کاری بیشتر را ایجاد نمی کنند، برای آنکه بتوانیم توانمندی های این پردازنده ها را درک کنیم باید کمی جلوتر برویم.

برای  جریان های کاری چندگانه (چند رشته ای) استفاده از Ryzen 7 3700X و پایینتر و یا Core i7-8700 و Core i7-9700K می توانند بهترین انتخاب ها باشد، اما هزینه ها بسته به کیفیت هیت سینک و یا شرایط فروش ممکن است متفاوت باشد. بیشتر کاربران در هنگام کار اصلا متوجه وجود تفاوت ها نمی شوند. اما هنگامی که به سراغ پردازنده های Intel i9-9900K و یا AMD Ryzen 9 9300X برویم، بازی جذاب تر می شود. پردازنده های3900X در حدود 25 درصد در جریان های کاری چند رشته ای سریعترند. این موضوع به خاطر آن است که در آن ها 50 درصد هسته بیشتری به کار گرفته شده است. اگر شما تولید کننده محتوا باشید، استفاده از پردازنده های AMD جذاب تر به نظر می رسد.

اگر به سراغ گیم و بازی های رایانه ای برویم، تفاوت پردازنده amd و intel خود را به صورت واضح تری نشان میدهند. با داشتن پردازنده های نسل آخری مانند RTX 2080  و یا RTX 2080 Ti شاهد آن هستیم که پردازنده های AMD  سری Ryzen عملکرد 5 تا 10 درصدی بهتر را از خود نشان می دهند، این شکاف در برخی از بازی ها به 15 درصد می رسد. و در هنگامی که از رزولوشن های 1440p و 4K استفاده شود، این مقدار اختلاف کاهش پیدا می کند، اگرچه با استفاده از RX 5700 XT یا RTX 2070 Super، تفاوت در عملکرد بازی با بهره گیری از پردازنده های 9900K و 3900X در حد بسیار کم و چند نویز ساده می رسد.

شاید یکی از دلایل آنکه پردازنده های AMD در نسل های اولیه، سرعت به نسبت پایین تری داشتند، آن بود که بازی های نمی توانستند از 6 هسته این پردازنده استفاده کنند، برای همین هسته های زیادی در پردازنده های Ryzen اغلب بیکار هستند. این موضوع اولین نکته ای بود که در آینده تغییر پیدا کرد، اما بخش دیگر موضوع به خاطر تاخیر (Latency)  دسترسی به داده ها بود. پردازنده های AMD در نسل های اول و دوم Ryzen دارای کش های بزرگی بودند، که سبب ایجاد تاخیرهای بیشتر به نسبت پردازنده های 6 و 8 هسته شرکت Intel می شدند، همین عامل در زمان اجرای بازی و یا کارهای سنگین تر می توانست به مشکل پیچیده تری تبدیل شود. اما مشکل تاخیر هم در پردازنده های Threadripper شرکت AMD و Intel X299 وجود اشت و این تاخیر در عملکردهای سنگین تر مثل بازی ها در پردازنده هایی نظیر i7-8700K بدتر هم می شد. تفاوت پردازنده amd  و intel در اینجا بیشتر به چشم می آید.

AMD Ryzen 3000 از یک کش سطح سوم با ظرفیت دو برابر بقیه پردازنده ها استفاده می کرد و ظرفیت آن تا 32 مگابایت به ازای 8 هسته CCX افزایش پیدا می کرد. این موضوع با پیشرفت های دیگری که در بخش های دیگر معماری به کار رفته بود ترکیب شد و در نتیجه با افزایش سرعت فرکانس فاصله موجود میان آن با پردازنده دیگر  در زمینه بازی کم می شود. افزون بر این، برخی از بازی ها قابلیت پشتیبانی از 12 هسته را دارند و این به معنای آن است که شما می توانید بدون هیچ نگرانی از آنچه که در پس زمینه اتفاق می افتد به کار خودتان ادامه دهید، بدون آنکه نگران نوع چیدمان منابع و یا فریم ریت ها باشید.

قدرت و عملکرد

پردازنده‌ها را با واحد گیگاهرتز می‌سنجد و مثلا می‌گویند فرکانس این پردازنده 3GHz است. هر گیگاهرتز را می‌توان با یک میلیارد پردازش در ثانیه معادل کرد و در پردازنده‌هایی که شرایط مشابهی داشته‌باشند، آن که فرکانس بالاتری داشته باشد سریع‌تر است. فرکانس در کنار تعداد هسته‌ها می‌تواند برآورد خوبی از قدرت پردازنده‌ها در اختیار شما قرار دهد. از آنجایی که می‌توان هر هسته را در حکم یک پردازنده‌ی مجزا با فرکانس اعلام شده فرض کرد، می‌توانیم بگوییم یک پردازنده‌‌ی چهار هسته‌ای 3 گیگاهرتزی از یک پردازنده‌ی دو هسته‌ای 3.3 گیگاهرتزی سریع‌تر است.

اگر به دنبال بهترین عملکرد پردازشی هستید و زیاد شدن قیمت نهایی هم برایتان مهم نیست، بهترین انتخاب یکی از محصولات اینتل است. پردازنده‌های اینتل تحت هر شرایطی عملکرد پایدار و قابل اعتمادی دارند و مهم‌تر این که برق کمی هم مصرف می‌کنند. در پردازنده‌ها فاکتوری به اسم TDP مطرح می‌شود که بر حسب وات است و هرچه کمتر باشد، از مصرف برق و تولید حرارت کمتر خبر می‌دهد. مصرف کمتر برق در پردازنده‌های اینتل، مدیون استفاده از فناوری HT است.

اما از قدیم تا به الان، پردازنده‌های AMD به خاطر عملکرد گرافیکی خوب ‌شان معروف بوده‌اند. معمولا افرادی که می‌خواهند کامپیوتری ارزان تهیه کنند و دوست ندارند برای یک کارت گرافیکی هزینه‌ی جداگانه بپردازند، به پردازنده‌های ای ‌ام ‌دی روی خوش نشان می‌دهند. ولی اگر می‌خواهید یک کارت گرافیکی رده‌ بالا از Nvidia یا AMD تهیه کنید و بازی کردن بخش مهمی از زندگی‌تان را تشکیل می‌دهد، تنها به پردازنده‌های اینتل فکر کنید. نتیجه این که در حالت استفاده از گرافیک مجتمع، پردازنده‌های ای‌ام‌دی بهتر عمل می‌کنند و در حالت تمایل به کارت‌های گرافیکی مجزا، اولویت با اینتل خواهد بود.

معنی حروف در نام Intel CPU

اینتل با ارایه انواع مختلف پردازنده ها بخش بزرگی از بازار سی پی یو را در دست دارد. انواع پردازنده اینتل در سرورها، کامپیوترها و اسمارت فون ها استفاده می‌شود. هر نوع پردازنده با داشتن قابلیت های خاص خود ویژگی های خاصی را در اختیار کاربرانش قرار می‌دهد. برخی از این ویژگی ها در قالب حروف انتهای نام CPU مشخص است.

پسوند پردازنده‌های اینتل در تمامی نسل‌ها معنای یکسانی دارد. البته همه‌ی پسوندها در همه‌ی نسل‌های پردازنده دیده نمی‌شوند. در فهرست زیر، تمامی پسوندهای موجود را توضیح داده‌ایم.

K : آنلاک بودن پردازنده را نشان می‌دهد. به‌بیان دیگر مصرف‌کننده می‌تواند پردازنده‌ با پسوند K را اورکلاک کند.

U : نشان‌دهنده‌ی مصرف پایین پردازنده است. این محصولات اغلب در دستگاه‌های قابل‌حمل دیده می‌شوند.

H و HK و HQ : پسوندهایی هستند که مخصوص پردازنده‌های قابل‌ حمل تعریف شده‌اند. پسوند H، به‌معنای قدرت پردازشی گرافیکی بالا (High) است. پسوند HK همین برتری را با قابلیت اورکلاک ترکیب می‌کند و HQ یعنی با پردازنده‌ای با قدرت گرافیکی بالا و چهار هسته (Quad Core) رو به‌ رو هستیم.

B : پسوند جدیدی که از نسل هشتم به پردازنده‌های اینتل افزوده شد. پردازنده‌های سری B عملکردی بسیار مشابه با نمونه‌های دسکتاپ دارند و نام ‌گذاری آن‌ها نیز شبیه است. البته معماری آن‌ها کمی با هم تفاوت دارد.

HF : این پردازنده‌های دسته‌ی قابل‌حمل، مشخصات فنی بسیار قوی دارند، اما مجهز به واحد پردازش گرافیکی نیستند.

Y : پردازنده‌های موبایل Y مصرف برق بسیار پایینی دارند. البته آن‌ها با استفاده از تنظیمات Max Turbo Frequency، سرعت کلاک قابل‌توجهی را ارائه می‌کنند.

M : پسوند M، عموما در نسل‌های گوناگون برای نشان دادن موبایل بودن پردازنده استفاده می‌شود. درحال‌حاضر تنها آن را در پردازنده‌های سری زئون با قدرت بالا و مخصوص ورک‌استیشن‌های قابل‌حمل می‌بنیم. مانند Xeon E-2286M.

بسیاری افراد بر این تصور هستند که مثلا Core i3 نسل پردازنده است در حالی که مدل یا برند پردازنده اینتل است. در ادامه لیست مدل های سی پی یو اینتل را می‌خوانید:

Celeron > Pentium > Pentium M and Celeron M for mobile devices > Core i3 , i5 , i7

مفهوم نسل ها اساسا پس از عرضه سری Core i مطرح شد.

پردازنده های AMD قابل حمل موجود هم شامل موارد زیر میشوند :
E > A > FX > Ryzen

بررسی نهایی تفاوت پردازنده AMD و Intel

اگر بر اساس ارزش مقایسه را انجام دهیم ، به راحتی می توانیم برنده بازی را AMD Ryzen اعلام کنیم. شما می تواند با قیمت 160 دلار پردازنده Ryzen 7 با 8 هسته و 16 رشته را تهیه کنید . این قیمت شامل خرید یک کولر خوب برای پردازنده هم می شود. با قیمت پایین تر یعنی 120 دلار نیز می توانید یک پردازنده Ryzen 5 با 6 هسته و 12 رشته را بخرید. شرکت AMD CPU های به صرفه تری را نیز ارائه کرده است. برای مثال یک پردازنده 4 هسته با یک بخش گرافیک ترکیب شده است که در نتیجه آن سرعت بسیار بیشتر از گرافیک های یکپارچه شده Intel را در اختیار ما قرار می دهد. شما می توانید با 499 دلار نیز یک پردازنده AMD Ryzen 3900 با 12 هسته و 24 رشته در اختیار داشته باشید. اما اگر بخواهید توان مشابه آن را در میان پردازنده های Intel جستجو کنید باید مبلغ بیشتری بپردازید، برای مثال شاید در سری K بتوانید یک نمونه از آن را خریداری کنید، اما با این حال ممکن است برخی از امکانات جانبی مانند کولر یا فن های خنک کننده اضافه را نداشته باشد.

به صورت کلی پردازنده های Intel مخصوص کسانی است که عاشق عملکرد و سرعت های اورکلاک هستند. در حالی که رنج اورکلاک کردن برای آخرین سری پردازنده های 8 هسته ای (بین 4.9 تا 5 گیگاهرتز) محدود شده است و در بسیاری از پردازنده های نسل هشتم نیز این قابلیت در دسترس کاربران نیست. هزینه های که برای خرید پردازنده Intel پرداخت می شود به مراتب رقیبش AMD بیشتر است، به خصوص در زمانی که کولر و بقیه موارد در نظر گرفته نشود، اما با این حال بر حسب تجربه برخی از  گیمرها آن ها سریعتر از دیگر پردازنده ها هستند. از سوی دیگر پردازنده های AMD، قادر هستند که در زمانی که پردازش های چند رشته ای لازم است پردازنده های Intel  را پشت سر بگذارند. هیچ کدام از پردازنده های Intel نمی توانند در این زمینه با پردازنده های 3900X و 3950X مبارزه کنند. شاید به نظرتان رفتن به سمت پلتفرم های HEDT فکر خوب باشد، اما با آمدن پردازنده های 32 هسته ای Threadripper سری 3000 شرکت AMD بازی باز هم به نفع AMD تمام می شود.

در این جا تفاوت میان پردازنده AMD و Intel بسیار جدی است در واقع باید بین یک سرعت خوب برای انجام بازی های سنگین و یا انجام کارهای سخت پردازشی و چند رشته ای، یکی را انتخاب کنید. در این میان برای مثال کاری که شما با یک پردازنده AMD Ryzen با 6 و یا 8 هسته انجام می دهید را می می توانید با یک پردازنده 4 تا 8 هسته ای Intel نیز انجام دهید. با این حال شاید از نظر قیمت باز هم AMD به نظر اقتصادی تر برسد.

با این همه بازی و رقابت پردازنده ها نسبت به سال 2003 که شرکت AMD پردازنده Athlon 64 خود را ارائه داده بود بسیار متفاوت است. اکنون با بودن نسل های هشتم و نهم و جدیدا دهم Intel و پردازنده های Ryzen 9 3900X و 3950X به نظر می رسد که جنگ میان پردازنده ها میان مرحله جدید تری شده است. با این حال چه پیشرفت در شرکت Intel و پردازنده های آن باشد و یا در پردازنده های AMD همگی ما از نعمت داشتن پردازنده های قوی خشنود خواهیم شد.